Historia szkoły
Liceum Ogólnokształcące Społecznego Towarzystwa Oświatowego w Człuchowie istnieje od 1990 roku na podstawie zezwolenia i decyzji nr GM-0145-62/90/JP Ministra Edukacji Narodowej z dnia 29 maja 1990 i decyzją nr 7/92 Kuratora Oświaty w Słupsku z dnia 1 września 1992 otrzymała uprawnienia szkoły publicznej na czas nieokreślony. Świadectwa i zaświadczenia wydawane przez szkołę honorowane są we wszystkich innych szkołach i wyższych uczelniach.
Organem prowadzącym szkołę jest Społeczne Towarzystwo Oświatowe, zaś nadzór pedagogiczny sprawuje Kuratorium Oświaty w Gdańsku.
Pierwszym dyrektorem szkoły został i przez dziewięć lat pełnił tę funkcję mgr Witold Kołodziejczyk. Jego zastępcą była mgr Maria Baczyńska. Z dniem 01.12.1998 obowiązki dyrektora szkoły przejął dr inż. Ludwik Tarachowicz. Jego zastępcą była mgr Joanna Kadowska.
W latach 1999- 2018 dyrektorem ZSO STO była mgr Maria Danuta Kordykiewicz, jej zastępcą była mgr Mirosława Podgórska.
Od października 2018 r. dyrektorem szkoły jest Mirosława Podgórska (zdjęcie poniżej).
Społeczne Liceum Ogólnokształcące w Człuchowie rozpoczęło pracę we wrześniu 1990 roku. Było rezultatem nowatorskich i poszukiwawczych pasji jego założyciela i dyrektora Witolda Kołodziejczyka, który uwierzył w możliwości zreformowania powszechnie krytykowanego systemu oświaty w Polsce. Wspierała go w wysiłku tworzenia nowej szkoły Maria Baczyńska - pedagog szkolny, później zastępca dyrektora.
Powołanie do życia szkoły, która miała utrzymywać się głównie z czesnego, w niewielkim i niebogatym mieście, jakim jest Człuchów, było aktem dużej odwagi. Ruch społeczny w szkolnictwie, który powstał na fali przemian politycznych, był jeszcze bardzo słaby i nie budził zaufania.
W Człuchowie także szkoła społeczna została przyjęta z rezerwą i niedowierzaniem, czy przetrwa dłużej niż rok.
Odwagę wykazali również rodzice, którzy przysłali do niej swoje dzieci, zwłaszcza, że w pierwszym roczniku była przewaga uczniów zdolnych, mogących bez problemów dostać się do liceów państwowych. Zaufali jednak dyrektorowi i jego pasji, żeby tworzyć szkołę o nowym obliczu, przyjazną uczniom, kształcącą ich na ludzi światłych i samodzielnych.
Jakie były założenia szkoły? Oto odpowiedź dyrektora na pytanie, kogo ma szkoła kształcić: "Szkoła powinna kształcić według indywidualnych zainteresowań, służyć uczniowi i być nastawiana na dobro ucznia, a dobrem największym, podstawowym prawem i pierwszą potrzebą jest wszechstronny rozwój ucznia jako osoby (chodzi o rozwój umysłowy, duchowy, moralny, społeczny, kulturalny i fizyczny). Szkoła powinna przygotować ucznia na tak wysokim poziomie, aby absolwent mógł dostać się na wymarzony kierunek studiów. Ambicją naszą powinno być posiadanie uczniów zdolnych, twórczych, wrażliwych. Uczeń musi zrozumieć, że sama przynależność do tej szkoły nie czyni z niego elity, lecz rzetelna wiedza, obowiązkowość i kultura osobista."
Marzeniem dyrektora było wychowanie elity umysłowej i kulturalnej. Z ogromną wiarą przeciwstawił się twierdzeniom, że szkoły społeczne będą służyły bogatym matołkom, bo rodzice zajęci biznesem zapłacą każdą cenę, by pozbyć się kłopotu z dziećmi.
Przyczyn kryzysu w polskiej oświacie Witold Kołodziejczyk dopatrywał się w przestarzałych, niewłaściwych programach, dlatego zaproponował nauczycielom tworzenie programów autorskich lub korzystanie z opracowanych już w I Liceum Społecznym w Warszawie. Wprowadził też nową koncepcję nauczania, przewidującą opanowanie pewnego minimum obowiązującego każdego ucznia szkoły średniej i specjalizację w klasach trzecich i czwartych.
Liceum społeczne zostało zlokalizowane w wynajętych salach OSiR.
Na pierwszy rok szkolny przyjęto 32 uczniów do dwóch klas pierwszych. Pochodzili z Człuchowa, z Chojnic, z Charzyków, z Przechlewa i innych okolicznych miejscowości.
Pierwsi nauczyciele rekrutowali się z różnych szkół i przychodzili tylko na godziny, pełnych etatów jeszcze nie było.
W otwarciu szkoły uczestniczył profesor Uniwersytetu Warszawskiego Henryk Samsonowicz.
Lekcje przedmiotów doświadczalnych odbywały się w pracowniach Liceum Ogólnokształcącego im. Stefana Czarnieckiego. Oba licea współpracowały ze sobą od początku. Dyrektor starał się również o kontakty ze szkołami wyższymi, zwłaszcza z Wyższą Szkołą Pedagogiczną w Słupsku i Politechniką Gdańską. Bywało, że cała szkoła wyjeżdżała na zajęcia z języka polskiego do Słupska, na chemię do Gdańska lub na astronomię do Olsztyna. Dyrektor wyznawał zasadę, że nauka i wychowanie to nie tylko lekcje w murach szkolnych, ale zwiedzanie świata i szerokie kontakty z ludźmi. Szkoła miała być otwarta na świat. Realizację tej zasady umożliwiał fakt, że w pierwszym roku wszyscy uczniowie mieścili się w jednym autobusie. Nie było problemu kogo zabrać na wycieczkę. Podróżowano dużo i nie tylko po kraju. Odbyła się trzydniowa wycieczka do Berlina, o której dyrektor mówi w wywiadzie prasowym: "Uczniowie nie mieli czasu na chodzenie po sklepach. Teatry, muzea, galerie - taki był program i cel wyjazdu."
Osobna sprawa to warunki materialne szkoły. W innym wywiadzie W. Kołodziejczyk wspomina: "Gdy zakładaliśmy w Człuchowie Społeczne Liceum Ogólnokształcące, nie mieliśmy niczego. Pomogli rodzice, kuratorium, które ufundowało ławki i tablice. 9 komputerów dostaliśmy od liceum państwowego. Czesne na początku wynosiło 200 tys. zł, potem podnieśliśmy je do 300 tys. Po prostu kuratorium wyłączyło się z dodatkowego dotowania szkoły. Mamy jedynie dotację ministerstwa." Dla najzdolniejszych, a niezamożnych uczniów ufundował stypendia wójt gminy Adam Marciniak, zaprzeczając tezie, że jest to tylko szkoła dla bogatych. Czteroletnie stypendium otrzymało na początek troje uczniów ze środowiska wiejskiego.
Już w pierwszym roku pracy szkoła odniosła sukces w Olimpiadzie Filozoficznej. Wzięło w niej udział 8 uczniów. Na 13 uczestników eliminacji pisemnych z 6 szkół województw koszalińskiego i słupskiego do części ustnej przeszło czworo, w tym dwoje z Liceum Społecznego w Człuchowie. Byli to: Amelia Szymanowska i Arkadiusz Grochowski. Zwyciężyła Amelia Szymanowska i ona reprezentowała region na szczeblu centralnym, gdzie zdobyła trzecie miejsce.
Fragment Monografii wydanej na 10-lecie szkoły. Pełny tekst tutaj.